Motosiklete Merhaba...

      Uzun süren bisiklet ahbaplığından sonra sıra nihayet motosikletle tanışmaya geldi. Yıllardır bir motosiklet sahibi olmak, iki teker üzerinde daha uzak rotalar planlamak vardı aklımda. Ama motosiklet bisiklete nazaran daha ciddi ele alınması gereken bir araç. Gerekli eğitimler alınmadığında ciddi kazalara sebep olabileceğini düşündüğüm için eğitim almaya karar verdim. Biraz araştırdıktan sonra Honda'nın bu konuda iyi olduğu kanaatine varıp, gerekli görüşmeleri yaptıktan sonra da atladım gittim İstanbul'a. Taksim'den servisle Gebze'de bulunan Honda fabrikasına geçtik. Heyecanım yavaşça artmaya başlamıştı artık. Yağmurlu ve serin bir gündü. 

Artizlik pozlar :)

Eğitimden arkadaşlar

  eğitim için gelen arkadaşlarla tanışıp biraz da teorik eğitim aldıktan sonra nihayet sıra geldi o en heyecanlı ana.  Tabi insan hemen sürüp gitmek istiyo ama nerdeeee :) Önce bi elimizde taşıdık motorları, park etme, yere düşen motorun nasıl kaldırılacağı vs. derken nihayet oturduk seleye.. Akabinde iki gün süren çok faydalı bir eğitim aldım. Samsun'a döndükten iki hafta sonra da ehliyetimi aldım. Artık tek eksik motosikletin kendisiydi... Onla mı başlasak bunla mı başlasak derken, acemi olduğum için 2. el bir motor almaya karar verdim. İstanbul'dan 2. el bir Yamaha Ybr 125 buldum. Hemen sevgili motorcu kardeşim Burak Aydın'ı arayarak motoru görmesini rica ettim. 

Kardeşim Burak Aydın

 Motor görüldü, onay verildi ve sevgili kardeşim yolladığım vekaletle aldı motoru. Sömestrda kuzenlerimle beraber İstanbul'a gittik. planımız hem ekipmanlarımızı almak hem de motoru otobüse verip Samsun'a getirmekti. Sürüp mü gelsem diye de aklımdan geçmedi değil aslında ama malum kış şartları ve acemilik :) Anes Motor'dan ekipmanlarımızı aldık. (Shark kask, IXS mont, Macna eldiven, IXS yağmurluk). Ekipman seçimi bizi yordu biraz, hele de İstanbul’un o canım trafiğini çekince tamam artık uzatmadan alalım dedik :) Şirinevler’de arabamı da çekti polis, bundan hiç bahsetmiyorum :) Neyse ki çalınmasından iyiydi.. Sonrası kolaydı artık. Burak kardeşim motoru terminale getirdi, attık otobüse ve çıktık yola otobüsten önce. Geriye kalan tek iş motosikleti Samsun’da karşılamaktı. Sabah 6 gibi motoru aldık otobüsten. 

Motora bindiğim ilk an. Samsun-Ankara yolu.

     

 İlk heyecanım görülmeye değerdi :)  Sürebilir miyim, gidebilir miyim? derken atladım motora. Eğitimin ikinci gününde motorla dünyanın her yerine gidebilirim diye düşünüyordum. Motora iyice alışmış, parkurlarda yatırıp kaldırmaya bile başlamıştık. Gel gör ki gerçek trafikte motorla bir başıma kalınca aynı özgüveni hissedemedim. Ama çok uzun sürmedi bu olumsuz duygu, 200-300 metre gittikten sonra tamamdır Gökhan dedim kendi kendime, bu iş sende :) Sonra temkinli bir şekilde eve varıp, bahçeye park ettim motoru. Yorucu ve bir o kadar da zevkli bir İstanbul macerasından sonra evdeydik artık. 

Şimdi geriye güzelce dinlenip, sonra bol bol pratik yapmak kalmıştı.
İstanbul dönüşü ekipman denemeleri :)

Şenol Şenlikoğlu-Coşkun Şenlikoğlu-Gökhan Duacı