Motosiklete ilk adımı nasıl attığımı
diğer yazımda paylaşmıştım. Üzerinden biraz zaman geçip de motora iyice
alıştıktan sonra, sıra yıllardır düşündüğüm kısa metrajlı bir tur yapmaya
gelmişti. İlk önce Giresun-Batum arası bir plan yapmıştık kuzenlerle ama malum
Doğu Karadeniz yağmuru seven bir memleket. Hava tahminlerinin Temmuzun ilk haftalarını sürekli
yağmur göstermesi sebebiyle rotamızı Batı Karadeniz’e çevirdik. Bu sefer
amacımız Sinop üzerinden Bartın’a varmaktı. Aslında yağmur bu tarz gezileri çok etkilemez
eğer ekipmanınız yeterliyse. Bizim ekipmanımız hemen hemen tam gibiydi su
geçirmez bot dışında. - Tam gibiydi kısmını bir dünya yağmur yeyince tekrar
gözden geçirdim. Meğer bot ekipmanın her şeyiymiş :) – Ama ilk tecrübemiz
olacağı için yağmurlarla boğuşmak istemedik. 30 Haziran sabahı hazırlıklarımızı
tamamlayıp yola çıktık Giresun’dan.
Motosikletlerin bakımlarını daha önce yaptırmıştık. İlk durağımız Bolaman
geçidi yakınlarındaki Yason Burnu’ydu. Buralardan belki de yüz defa geçmişimdir
ama görmek hiç nasip olmamıştı. Yason Burnu içinde Rumlar ve Gürcülerin ortak
yapımı olan bir kilise barındıran küçük bir yarım ada. M.s 3. yy’da
Hıristiyanlar Hz. İsa’nın doğum gününü Giresun’da kutlar ve sonra buraya
gelerek ‘ Işıklar Bayramı ‘na katılırlarmış. Kilisenin içini gezemedik ama
mimarisi gayet güzel.
Sanırım 2000’li yıllarda aslına uygun olarak restore
edilmiş. Burada biraz zaman geçirdikten sonra tekrar koyulduk yola. Bolaman’ın
o virajlı, insanı usandıran yollarının bir gün beni bu kadar mutlu edeceğini
düşünemezdim hiç. Motosiklet sürmek için harika bir yol olmuş. Gidiş-geliş iki
şeritli bir yol. Hiç bitmesin istedim gerçekten. Hatta bir ara geri dönüp
tekrar mı gelsek bu yoldan diye bile düşündük :) Ama iftara Samsun’da olmak
niyetinde olduğumuz için çok fazla oyalanmak istemedik. Hemen hemen
düşündüğümüz gibi iftara yarım saat kala eve vardık. Haliyle kurt gibi de
acıktık. Eşim her zamanki gibi sofrayı donatmıştı :) Güzel bir iftar yemeği,
çay muhabbeti derken geceyi tamamladık. Sabah tekrar motorları yükleyip girdik
yola,
hedef Sinop’tu. Daha önce gitmiştim ama motorla gidecek olmak farklıydı
tabi ki. Bafra’ya kadar gayet güzel gittik sorunsuz ama Bafra’da yağmur bir
anda bastırdı. Hemen yağmurluklarımızı giydik ve devam ettik. Ayakkabılarımız
normalde su geçirmez ayakkabılar ama bileği kısa olduğu için kısa sürede yağmur
içine doldu. Gerçekten ıslak ayakla motor sürmek can sıkıcıymış. Mecbur devam
ettik. Yağmur kesildi kısa bir süre sonra ve ayaklarımız daha Sinop’a varmadan
kurudu.
Önce Gerze’yi gezdik, kendi
halinde şirin bir ilçe. Magnetlerimizi de aldık hatıra olarak :) Fazla
oyalanmadan devam ettik, Sinop’a girer
girmez Üniversiteden ev arkadaşım Müslim’i aradım. İftarı onun köydeki evinde
yaptık. Sonra Müslim’in rehberliğinde biraz gezdik Sinop’u. Gece kalmamız için
ısrar etti ama biz çadırda kalmaya niyetliydik. Sinop kalesinin ordaki kumsala
kurduk çadırları ve hemen daldık denize. Gece denize girmek paha biçilemez :) 
Sahura 2 saat gibi bir süre vardı. Biraz yüzüp
yemek yedikten sonra yattık hemen. Sabah niyetimiz Erfelek Şelaleleri’ne
gitmekti ama şelaleri tırmanmak çok zaman alacağından vazgeçtik. İnceburun, Hamsilos, Karakum gibi
yerleri gezdik ve koyulduk yola tekrar. Hedef Kastamonu. Boyabat ve Taşköprü
üzerinden Kastamonu’ya vardık. Yolculuk güzel geçti ara ara bastıran
sağanakları saymazsak tabi. Hemen gezilecek yerleri planlayıp şehri keşfe
koyulduk. Planlayıp diyorum çünkü biraz doğaçlama geziyoruz, öncesinde çok
detaylı bir plan yapmadık. Biraz tembellikten, biraz böyle sevdiğimizden, ne
derseniz deyin artık :) Önce saat kulesine çıktık şehre tepeden bakmak için,
Kastamonu’nun tamamını buradan görmek mümkün. 
Laf aramızda buraya çıkarken çok
dik bir yokuşta motoru devirdim, ben motorun altında kaldırılmayı beklerken
hemen yanımızdaki teyzelerin panik hallerini hatırlayınca gülüyorum hala :))
Neyse ki bi sıkıntı olmadan atlattık bu küçük kazayı. Sonra kaleyi gezip
ardından da iftar yaptık. Sıra geldi en zevkli kısım çay faslı ve günün
değerlendirilmesi. Barutçuoğlu Avm’nin altında bir cafeye oturduk, burada aşkla
kumda kahve yapan amca bizi çok etkiledi. Kahveyi bir semazen edasıyla
karıştırıyordu sanki. Başını önüne eğmiş, karıştırdığı kahvede bir sır arar
gibiydi. Gece ilerleyince çadır kurmak için yer aramaya başladık, biraz zor da
olsa şehrin dışında bir yere kurduk çadırları. 
Ancak sabah olunca anladık
nereye çadır kurduğumuzu. Çadırları topladık ve kalan birkaç yeri gezmek için
çıktık hemen yola. Yakup Ağa Külliyesi, Ayağı Yanık Türbesi, Bediüzzaman Said
Nursi Hazretlerinin 7 yıl kaldığı ev ve bir çok camii gezdiğimiz yerlerden
bazılarıydı. Bunlar içinde bizi en çok etkileyen Ayağı Yanık Türbesi oldu.
Hikayesi türbenin girişinde yazılı aslında ama ayak üstü sohbet ettiğimiz bir
abiden hikayeyi canlı dinlemek bizi çok etkiledi. Ardından koyulduk tekrar
yola. Tam şehrin çıkışında arkamızdan motosikletli bir abi geldi. Kastamonu
Motosiklet Kulubü başkanıymış. Sağolsun bir ihtiyacımız olup olmadığımızı
sordu, biraz laflayıp teşekkür edip ayrıldık. Turumuzun 2. ayağını da
tamamlayarak yönümüzü çevirdik Safranbolu’ya.
Safranbolu hep merak ettiğim ama
bir türlü yolumun düşmediği bir ilçeydi. Evleri, tarihi dokusu hep anlatılırdı
belgesellerde vs. Ne zaman adını duysam hep bir gün gideceğim diye yazardım aklımın
bir köşesine. Sonunda nasip oldu görmek hem de bir taşla iki kuş misali :)
Kuzenim İlker Safranbolu’da askerliğini yapıyor, şansımıza vardığımız gün de
çarşı iznindeydi :) Varır varmaz arayıp buluştuk hemen, Eski Safranbolu
dedikleri asıl tarihi evlerin olduğu yerin meydanında.
Uzaklarda tanıdık görmek
güzel bir duygu gerçekten. Çocukluğumuzda yaylalarda deli gibi gezerdik hep
beraber, köyde yapmadığımız yaramazlık kalmazdı. Yıllar sonra her
görüştüğümüzde belki de en zevk aldığımız şey o günleri yad etmek.Hele de
İlker’in bir tavuk öldürme hikayesi var ki ne zaman aklıma gelse gülerim kendi
kendime :)) Neyse çok eskilere dalmadan devam edelim yoksa sonu gelmez :) İlker
çarşı iznini 1 saat uzatsa da zaman su gibi akıp geçti. Beraber biraz gezdik
Safranbolu’yu sonra İlker’i birliğine teslim edip kalacak yer aramaya başladık.
iftara yaklaşık 2 saat gibi bir zaman vardı. Kısa bir araştırmadan sonra bir
otelin kamp alanı olduğunu öğrenip bakmaya gittik. Düşündüğümden daha güzel bir
yerdi. Sıkı bir pazarlıktan sonra 3 kişi toplam 40 liraya anlaştık. Otelin
duşundan yararlanacak olmak her şeye değerdi :) Kamp alanında bizden başka
kimse yoktu diğer güzel yanı da buydu aslında, rahat rahat takılacaktık. Kamp
alanında ızgara, semaver ne ararsak vardı. Hemen çarşıdan mangal için malzeme
aldık. Otel çalışanları sağolsunlar çok yardımcı oldular. Ne istesek anında
tedarik ettiler. Kimimiz mangal, kimimiz salata derken iftara harika bir sofra
kurduk. 
Kamp alanı taraçalandırılmış yüksek sayılabilecek bir yerdi. Şehrin
ışıkları da yanınca enfes bir görüntü çıktı ortaya. Biraz daha kıskandırayım mı
sizi :) Hepsinin yanında bir de semaver çayı vardı ki, günün yorgunluğunu aldı
götürdü. Çayın yanına tatlı almak için oynadığımız taş-kağıt-makas oynunu her zamanki gibi
kaybederek çarşının yolunu tuttuk diğer bahtsız kuzenim Coşkun’la beraber :)
Şaka bir yana beklediğimden çok daha güzel bir kamp oldu. Otele duş almaya
gittiğimizde gece sahur için çorba çıktığını öğrenip geleceğimizi söyledik.
Sahura yakın semaverde çay demleyip otele sahur yapmaya gittik.
Niyetimiz hemen
çorbamızı içip gelmek ve sonra çay sohbeti yapmaktı. Otelin restaurant kısmına
oturup çorbalarımızı beklemeye başladık. Garson arkadaş bizim bir şey
söylememize fırsat kalmadan doldurdu masayı. Mezeler, meyveler, salatalar...
Biz birbirimize bakıp gülüşürken masa dolmuştu bile :) Neyse dedik artık ya
ikramdır ya da dünkü sıkı pazarlığın acısını çıkaracaklar :)) Yemeğimizi yeyip
teşekkür ederek ayrıldık, çok az bir süre vardı ezana. 2 bardak çay içtik
derken ezan okundu. Çadırlarımızı duştan önce kurmuştuk. Kısa bir sohbetten
sonra çadırlara yatmaya geçtik. Aslında gece hiç bitmesin istiyordum ama sabah
yola çıkacaktık. Güzel bir uykudan sonra sabah 9 gibi uyanıp çadırları
topladık, motorları yükleyip hesabı kapatmaya gittik. Bir yandan da gece
donatılan masanın fiyatını merak edip şakalaşıyorduk :) Toplam hesap 55 lira
tutmuş yemekler de dahil. Yani donatılan masa ikrammış :) Çok teşekkür edip,
memnuniyetimizi belirterek ayrıldık otelden. Gerçekten çok sıcak davrandılar ve
verdiğimiz paradan kat kat fazla hizmet aldık. Safranbolu’ya yolum tekrar
düşerse konaklamak için gideceğim tek yer orası olacak. Bartın yoluna
koyulmadan önce biraz daha gezelim dedik ve merak ettiğimiz Kristal Teras’a
geçtik. Farklı bir mekan olmuş. Uçurum kenarına yapılan zemini tamamen cam bir
balkon. Ama zamanla cam yüzey çizildiği için aşağısı çok net görünmüyor. Bu
arada girişte 5-6 lira gibi bir ücret alıyorlar. Yarım saat kaldıktan sonra
koyulduk yola tekrar. O gün hava da çok sıcaktı. Safranbolu-Bartın arası 95 km
civarı bir mesafe. O yüzden çok acele etmedik. 95 km’lik yolun ilk 40 km’si
gerçekten kötüydü. Sonrası ise gayet güzeldi. Bol bol fotoğraf çektik bu güzel kısımda.
Saat 5-6 gibi Bartın’a vardık.
Merkezde biraz turladıktan sonra asıl hedefimiz olan Amasra’ya doğru yol aldık.
Çok uzak değil zaten 18 km civarı. Amasra Sahile ilk indiğimde karmakarışık bir
ortamla karşılaştık. Sahilde büyük bir otopark vardı, belediyenin sanırım.
Motorları park edip biraz yürüdük sahilde ama ne yalan söyleyeyim; beklediğim,
hayal ettiğim Amasra değildi sanki. Yine de bu kanıya varmak için henüz erkendi.
İftar vakti yaklaşıyordu, bir an önce kamp yerini bulup iftara odaklanmamız
lazımdı. Malum sıcak bir yandan, motor yorgunluğu bir yandan, iyice acıkıyor
insan. Biraz sorup soruşturduktan sonra jandarmanın sahilde kamp kurmaya izin
vermediğini öğrendik. Daha önceki yıllarda birkaç olay olmuş vs. Ardından Çakraz sahilinde kamp alanı
olduğunu söylediler koyulduk yola. Kendi halinde küçük bir kamp alanı, Dolunay
Camping’ti sanırım. Bizden başka birkaç aile ve iki motorlu turist vardı.
Çadırımızı fındık ağaçlarının arasına kurduk, kurtuluş yok yani fındık
ağaçlarından :)
Kamp sahipleri de çok ilgilendiler sağolsunlar. Tüp, çaydanlık
ne lazımsa hepsini aldık. 3 çadırı 30 tl’ye kurduk bu arada. Bence gayet makul
bir fiyat :) İftara az bir zaman kalmıştı biraz ileride bir pidecide yaptık
iftarımızı. Yemek yerken motorcu turistler de geldiler yan masaya. Biraz sohbet
ettik ayaküstü. Almanya’dan gelmişler, onlar da öğretmenmiş. Yemekten sonra
kamp alanına geçtik direk, kaldığımız yer küçük bir yerdi pek gezilesi değildi
yani. Çadırda çay keyfi vazgeçilmezimiz.. Sohbet muhabbet derken gece oldu.
Turistlerden biriyle motorlar üzerine sohbet etmeye başladık. Diğeri yatmaya
gitti. Sabah Türkiye’de tanıştıkları iki motorcuyla geziye gideceklermiş.
Bizimle sohbet eden arkadaş yeri ve
kilometreyi öğrenince bir motora baktı bir bize baktı :) Onlarda KTM’in
endurosu vardı. Güzel bir sohbet oldu.
Sonra yavaş yavaş yatma vakti geldi.
Sabah dönüş yoluna çıkacaktık. Amasra’yı çok fazla gezemedik aslında, biraz
zamanımız kısıtlıydı biraz da yorgunduk. Sabah 10 gibi motorları yükleyip
Turist arkadaşlarla (Sürekli turist diyorum çünkü isimlerini unuttum:( ) vedalaşarak koyulduk yola. Biz yola girerken
yüz ifaderi resmen bu motorlarla bir günde 600 km nasıl yapacaksınız der gibiydi :) Onlar
günde en fazla 300 km yol yapıyorlarmış. Sonrası çok şükür kazasız belasız iftara
yarım saat kala Samsun’a vardık. Ve her zamanki gibi eşimin güzel sofrası :)
Özetle yolda olmak, yeni yerler görmek, yeni insanlar tanımak müthiş bir his, bunu motosikletle rüzgarı hissederek yapmak çok daha müthiş.. Batum gezisinde görüşmek dileğiyle ;)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder